Giriş ve Amaçlar: Çocuk ihmal ve istismarı, çocuğun fiziksel ve psikososyal gelişimini olumsuz olarak etkileyen önemli bir halk sağlığı sorunudur. Bu çalışmada, çocuklarla doğrudan etkileşim içinde olacak hekim adaylarının çocuk ihmal ve istismarı vakalarına tanı koyma ve vakayla karşılaşma durumunda izlemesi gereken aşamalar hakkındaki bilgilerinin; konuyla ilgili bilgilerinin kendi deneyim ve ders alma durumuyla olan ilişkisinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır.

Gereç ve Yöntem: Araştırma evrenini bir tıp fakültesi 485 son sınıf öğrencisi oluşturmaktadır. Örneklem seçilmemiş olup evrenin %49’una ulaşılmıştır. Araştırma, tanımlayıcı bir araştırma olarak değerlendirilmiştir. Araştırma verileri online uygulanan bir anket formuyla toplanmıştır. Anket formunda sosyodemografik özellikler, çocuk ihmal ve istismarı vakalarına tanı koyma ve yaklaşım, gerekli yasal işlemleri izleme ve cezalar hakkındaki bazı bilgilerinin yanı sıra kendi deneyimleri ve vakayla karşılaşma durumu yer almıştır.  Veri toplama formunda yer alan bilgi düzeyini ölçen sorular üzerinden, puanlama yapılmıştır.  Katılımcıların bilgi puanları ortalamaya (29,73±3,60) göre 30 puan ve altı/31 puan ve üstü olarak iki grupta değerlendirilmiştir. Tanımlayıcı istatistikler sayı ve yüzdelerle verilmiş, kategorik verilerin karşılaştırılmasında ki-kare testi kullanılmıştır. İstatistiksel anlamlılık sınırı olan alfa değeri 0,05 kabul edilmiştir. Verilerin analizi için SPSS 23.0 programı kullanılmıştır. Araştırmanın yürütülebilmesi için Tıp Fakültesi Dekanlığı’ndan yazılı izin ve öğrenci yazılı onamları alınmıştır, araştırma sonunda doğru bilgiler internlere bildirilmiştir.

Bulgular: Araştırmaya katılan 219 intern doktorun %58,0’ı kadın olup, %80,4’ü “23-24” yaş grubundadır. Katılımcılar fiziksel olarak istismara uğrayan çocukta sık görülen fizik muayene bulgularını (%94,5-70,8), risk faktörlerini (%93,6-42,0),  yapılması gerekenleri %62,6-37,4 arasında; TCK Kanunu maddelerindeki ceza süresini ise %52,1’i doğru olarak bilmektedir. Katılımcıların %30,6’sı 31 puan ve üstünü almışlardır. Katılımcıların sadece %4,6’sı çocuk istismar ve ihmal konusunda yapılması gerekenlerin tamamını bildiğini ve müdahale edebileceğini, %49,8’i bazılarını ve %33,8’i çok azını bildiğini belirtmiştir. Katılımcıların %88,1’i okul öğrenimi süresince çocuk istismarı ve ihmali konusunda ders aldığını beyan etmiştir. Çocukluk çağında istismar ve ihmale uğrayanların %72,9’u mutlaka bilgi almak istediğini belirtmiştir (p=0,045). Halk sağlığı stajını almış olan internlerin almayanlara göre (p=0,000) ve tıp fakültesinde bu konuda ders almış olduğunu belirtenlerin belirtmeyenlere göre (p=0,041) bilgileri daha fazla bulunmuştur.

Sonuç ve Öneriler: İntern doktorların çocuk istismarı ve ihmali vakasıyla karşılaşma durumunda yapılması gerekenler ve yasal bildirimi konularında bilgi eksiklikleri olduğu saptanmıştır. Araştırma sonuçlarına göre, katılımcıların toplumsal bakış açısını güçlendiren halk sağlığı stajı almaları ve geçmişte istismar öyküsüne sahip olmaları bilgi düzeylerini artırmaktadır. Tıp Fakültesinde ilgili bölüm derslerinde çocukların ihmal ve istismarından şüphelenme durumunda izlenmesi gereken adımların daha detaylı olarak işlenmesi gerektiğini önermekteyiz.

Anahtar Sözcükler: Çocuk istismarı, çocuk ihmali, hekim sorumlulukları, tıp fakültesi öğrencisi