Last modified: 2019-10-14
Abstract
Giriş ve Amaç:
Dünya genelinde serviks kanseri kadınlarda görülen en sık 4. kanser türüdür. Human Papilloma Virus(HPV) enfeksiyonu serviks kanserlerinin neredeyse tamamının altta yatan sebebidir. Ulusal kanser tarama programı kapsamında serviks kanser taraması için HPV testi ve pap smear uygulamaları yapılmaktadır. Sonuç değerlendirme algoritmasına göre yüksek risk grubundaki tip16-18 dışında pozitiflik saptanan olgular 1 yıl sonra negatifleşme olup olmadığını tespit etmek için tekrar kontrole çağırılmaktadır. Bu çalışmada Lüleburgaz serviks kanseri taramalarında ilk taramada tip16-18 dışında HPV pozitifliği saptanan olgularda kontrol taramalarında negatifleşme durumunun değerlendirilmesi amaçlandı.
Gereç ve Yöntem:
Tanımlayıcı tipteki çalışmamızda 2016 ve 2017 yıllarında Lüleburgaz KETEM(Kanser Erken Teşhis, Tarama ve Eğitim Merkez)’ e serviks kanseri taramaları için başvuran ve HPV 16-18 tipleri dışında HPV DNA pozitifliği saptanan 30-65 yaş arası 68 kadına ait kayıt değerlendirildi. Bunlardan ilk taramasını KETEM’ de yaptırmayan 4 kişi ve yaşı nedeniyle kontrol taramasına alınamayan 1 kişi çalışmaya katılmadı. Başvuranların yaşı, ilk başvurudaki pozitif HPV tipleri ve smear sonuçları, kontrol taramalarındaki pozitif HPV tipleri ve smear sonuçları kaydedildi. Çalışma için gerekli izinler Kırklareli İl Sağlık Müdürlüğü’ nden alındı. Verilerin analizi, tanımlayıcı istatistikler (sayı, yüzde) ile SPSS 20.0 programı kullanılarak yapıldı.Bulgular:
Çalışmaya tip 16 ve 18 dışında HPV DNA pozitifliği saptanan 63 tarama sonucu dahil edildi. Dahil edilen sonuçlarda katılımcıların taramaya katıldıkları yıldaki yaşlarının ortalaması 49,08±8,5(min:30-max:64) idi. İlk taramada en sık görülen ilk üç HPV tipi sırasıyla tip 31 (11 kişi; %17,4), tip 52(9 kişi; %14,2) ve tip 68 (9 kişi; %14,2) idi. İlk taramada pozitif olan HPV tipleri serviks kanseri riski yönünden sınıflandırıldığında sonuçların 45(%71,4) ‘i yüksek risk, 12(%19)’si orta derecede risk ve 6(%9,5’sı düşük ve/veya bilinmeyen risk grubundaydı. İlk taramada HPV DNA pozitif olan olguların 22(%34,9)’ si kontrol taramasında negatifleşmişti. Negatifleşen olguların %68,2’sinde ilk taramada yüksek risk grubundaki HPV tipleri(tip 35,39,45,51,52,58,59,68) pozitifti. Kontrol taramasını yaptırmayanların oranı %30,2 idi. İlk taramada HPV DNA pozitiflerin papsmear teslerinin 45(%71,4)’i normal iken 18(%55)’i enfeksiyon, ASC-US, LSIL ve yetersiz numune şeklinde sonuçlanmıştı. Kontrol taramasında HPV DNA pozitiflerin papsmear teslerinin 18(%85,7)’i normal iken 3(%14,3)’ü enfeksiyon ve ASC-US şeklinde sonuçlanmıştı. İlk taramada pap smear testi normal olanların %37,8’inde kontrol taramasında HPV DNA negatifleşmişti.
Sonuç ve Öneriler:
İlk taramada saptanan tip 16 ve 18 dışındaki HPV tiplerinin çoğu serviks kanseri açısından yüksek risk grubundadır. Negatifleşen olguların çoğunda ilk taramada, yüksek risk grubundaki HPV tiplerinin pozitif olduğu görülmüştür. Çalışma bulgularının daha fazla çalışma ve örnekle desteklenmesi serviks kanseri tarama algoritmasının geliştirilmesine katkı sağlayacaktır.
Anahtar Sözcükler: HPV, serviks kanseri, tarama