Amaç: Anoreksiya nevroza (AN)  ciddi  bir yeme bozukluğu olup, etiyolojide, biyolojik ve psikososyal nedenlerin birlikte rol oynadığı sanılmaktadır.

Olgu: Yirmi bir  yaşında, bekar, bayan B, ailesi yakınları tarafından polikliniğimize içe kapanma,  isteksizlik, unutkanlık, çabuk sinirlenme, kalabalık ortamlardan uzaklaşma, kilo kaybı ve kilo alamama şikayetleri ile getirildi. Hastanın şu an ki mevcut kilosu 34 kg mış. Ailesinin tüm baskılarına rağmen yemek yemeyen,  bulantı, doygunluk hissi ile  3-4 kaşıktan sonra yemek yiyemediğini ve ailesi ile sofraya oturmadığını belirten hastanın yakınmaları son 3 ayda artmış. Ayrıca görüşme sırasında hasta  sürekli aynaya baktığını, kendini normal kiloda gördüğünü ve zayıf olmadığını düşündüğünü ifade etti. Hastanın son 3 aydır eskiden olmadığı kadar sportif faaliyetlerle ilgilendiği, sahil kenarında uzun yürüyüşler yaptığı  ailesi tarafından bildirildi. Hasta 3 aydır adet görmüyor ve genelde adet düzensizliği varmış. Yaklaşık 10 sene önce gözünde ağrı, kızarıklık, bulanık görme şikayetleri olması üzerine göz polikliniğine başvurmuş ve toksoplazma üveiti tanısı konulmuş. Hastaya trimetoprim 160 mg, sülfametoksazol 800 mg, azitromisin 500 mg antibiyotik tedavisi başlanmış ve yakınmaları düzelmiş. Uzun bir süredir ilaçsız izlenen hastanın  6 ay önce   gözünde üveit tekrarlamış ve hastaya steroid ve immunomodülatör olarak interferon alfa-2a, siklosporin 100 mg, azatioprin 50 mg tedavisi başlanmış. Hastanın mevcut şikayetleri bu tedavi sonrası başlamış ve giderek artmış. İleri tetkik ve tedavi amacı DSM-5’e göre AN ve major depresif bozukluk tanısı ile servisimize yatışı gerçekleştirilen hastanın öncelikle tıbbi ve psikometrik değerlendirmeleri gerçekleştirildi. Essitolopram 5 mg/gün ve eş zamanlı bilişsel davranışçı terapi uygulanan  hastanın  diyet programı ile beslenmesi düzenlendi. Servis içindeki gözlemlerde hastanın iştahsızlık yakınmasının olduğu ve özellikle interferon İFN-alfa 2a kullanımı sonrası bu yakınmasının arttığı öğrenildi. Psikometrik değerlendirilmesi sırasında beden imgesinin normal olduğu saptanan hastanın kullanmakta olduğu İFN-alfa 2a tedavisi ilgili konsültasyonlar sonrası sonlandırıldı. İki haftalık tedavi süresince yeme tutumu değişen, yakınmaları geçen,  2 kg kilo alımı olan hasta yakınlarının isteği üzerine  taburcu edilmiş ve hastanın takiplerine poliklinikten düzenli olarak devam edilmiştir.

Tartışma: İnterferon kullanımına bağlı nöropsikiyatrik komplikasyonlar terapötik amaçlı kullanılmaya başlandığı 1980'lerden bu yana bilinmektedir. Major depresif bozukluk, bellekte değişiklikler, bilişsel yetilerde azalma sıklıkla görülürken, psikoz ve deliryum daha az, mani ise nadiren ortaya çıkmaktadır. İFN-alfa 2a ile ilişkili nöropsikiyatrik değişikliklerin nasıl ortaya çıktığı tam olarak aydınlatılamamıştır. Ancak nöroendokrin yolaklar, sitokinler ve nörotransmitterler bu tablonun ortaya çıkmasından sorumlu tutulmaktadır. Daha önce İFN-alfa 2a kullanımı sonrası ortaya çıkan anoreksiya nervoza olgusu bildirilmemiş olması nedeniyle çalışmamızın literatüre katkı sağlayacağı görüşündeyiz ve klinisyenlerin dikkatinin bu konu üzerine çekilmesini amaçlamaktayız.

Anahtar Kelimeler: İnterferon Alfa, Anoreksiya Nervoza, Tedavi